OntheRoadStory
เฝอ เป็นหนึ่งในอาหารเลื่องชื่อของเวียดนาม น้อยคนนักที่จะไม่รู้จัก เราสองคนก้อเป็นนักกินเฝอในตำนานเหมือนกัน คุณชายเคยกินสูงสุด 6 ชามใน 1 วัน ? (ไม่รวมอาหารอื่นๆ ที่ก้อแดกปนกันหลากหลายมาก) เมิงบร้าไปแล้ว เรามาเวียดนามบ่อยมาก เหตุผลหลักคือ มากิน! เรารู้สึกว่าเฝอที่ไทย คือรสชาติแม่งไม่ใช่! ☹️ ยังไงก้อไม่เหมือนกินที่นี่ หลายๆ คนบอกว่าเหยยยย เฝอ เป็นอาหารภาคใต้ ต้องไปกินที่โอจิมินสิถึงจะถูก …
ถ้าพูดถึงโรงแรม Sofitel ใครๆ ก้อรู้ว่าเป็น brand ตัวท้อปของเครือ Accor แต่จะมีกี่คน ทราบว่าจริงๆ แล้วในกลุ่มโรงแรม Sofitel ทั่วโลกนั้น มีอยู่เพียง 5 โรงแรมที่ได้รับแต่งตั้งให้เป็น Sofitel Legend จุดเด่นของประเภท Legend ก้อคือโรงแรมนั้นจะตั้งอยู่ในที่ที่มีอดีตอันยาวนานและมีเรื่องราวอันมีเสน่ห์อันเป็นเอกลักษณ์ของ landmark นั้นๆ ซึ่ง 1 ใน …
The happy story started from the ticketing process. Normally, TG operating only business class and economic class for its regional destination (HKG is an exception), …
เรามาเที่ยวอินเดียครั้งนี้ก้อนับเป็นครั้งที่สองแล้ว ไปมาก้อหลายเมือง เราเจอไกด์มาหลายรูปแบบมาก บอกเลอ! คนที่คิดจะมาเอง คุณมีหลายทางเลือก! บางคนจ้างไกด์แบบเหมาทั้งทริป ไปไหนไปกันตลอดทริป ? อันนี้ไม่เคยใช้ (เห็นคนอื่นใช้) เพราะเราชอบอิสระ ตื่นสาย ถ้าร้อนเดินไม่ไหว ปวดหลัง ปวดขา ปวดท้องเมนส์ ก้อกลับโรงแรมโล้ดไรงิ แพลนก้อไปแพลนข้างหน้า ดังนั้นแบบนี้ไม่ค่อยเข้ากะเราเท่าไหร่ ? แบบที่สองคือ ไกด์ที่โรงแรมหามา เวลาเชคอินเราก้อจะให้ concierge แนะให้คร่าวๆ ว่าควรเที่ยวที่ไหนพร้อมกับหารถพร้อมคนขับและไกด์ให้ ถ้าราคาไม่แพง …
ทุกคนคงทราบกันดีว่า มาประเทศอินเดีย ?? สิ่งที่ทุกคนต้องเจอคือการต่อรองต่อราคากับ taxi ? มหาโหด โดยปกติแล้ว รัฐบาลมีบริการที่เรียกว่า prepaid taxi ซื้อจะให้ผู้โดยสารบอกจุดมุ่งหมายปลายทาง และให้จ่ายค่าโดยสาร ?ตามราคา standard ก่อนจะรับบริการขึ้นแท็กซี่ไปยังจุดมุ่งหมาย เราศึกษามาละ โรงแรมบอกว่า นั่ง taxi จากสนามบินถึงโรงแรม ไม่ควรเกิน 1000 รูปี อ่ะจำเอาไว้ขึ้นขึ้นใจนะทุกคนนนนน แต่ทว่า ก้อมีเอกชนหลายราย ที่มาตั้งเคาเตอร์ ตัดหน้าก่อนถึง เคาเตอร์จริงๆ …
อินเดีย? ไปอีกละ? ไปทำไม? ? คำถามพวกนี้ เป็น response ของคนส่วนใหญ่ที่ได้ยินว่า เราจะไปอินเดีย ก้อเลยอยากจะมาบอกให้รู้โดยทั่วกันว่า อะไรนำพาให้เราไปอินเดีย ? อินเดีย ?? เมื่อก่อน ก้อไม่เคยอยู่ในความคิดว่าจะไป เคยคิดแต่ว่า โหแม่ง คงจะเป็นประเทศสุดท้ายแล้วมั้ง ที่จะไป โดยที่เราตัดสินจากคำพูด + ภาพ ของคนที่เคยไป แล้วก้อใส่แว่นตากันแดดมองประเทศนี้มาโดยตลอด …
วันนี้เราออกเที่ยวมุมไบแต่เช้าเพื่อไปยังสลัม Dhavari ซึ่งเป็นสลัมที่ใหญ่ที่สุดในมุมไบ เราไปทำไมนะหรอ ?… นั่นเซ่~~~ คงไปให้รู้ละมั้ง แต่เด๋วค่อยเล่าในตอนถัดไปละกัน ขากลับเราก้อแวะเที่ยวอินเดียนเกท นั่นโน่นนี่ไปตามประสา เราว่าแท็กซี่ ?เพื่อกลับโรงแรม เหมือนเดิม! ต่อไปต่อมา ตกลงที่ 500 รูปี คนขับ ขับไปซักระยะ มาอีกละ มุขเดิม แอร์เสีย! บอกให้เราเปลี่ยนรถ บอกราคาเดิมๆ 500 แต่เราก้อเพลียเกินกว่าจะเล่นมุขเป็นช่างเครื่องยนต์ อ่ะ… เปลี่ยนก้อเปลี่ยน …
วันนี้ 3:30 ตอนเช้า รถ shuttle bus ? เคลื่อนตัวออกจากโรงแรม มุ่งหน้าไปยังวิหารทองคำ ไม่เกิน 20 นาที เราก้อมาถึงทางเข้าวัด สิ่งที่แปลกตาออกไปคือ บริเวณรอบๆ วัด สะอาดมาก! ? ทั้งๆ ที่คนก้อขับรถ ขี่จักรยาน เข้าไป แต่พื้นมันโคตรสะอาด ช่วงที่เราไปถึง มีผู้คนมากมาย กำลังนอนหลับอยู่ ? โดยที่ทุกคน นอนกันบนพื้นกันเลยทีเดียว เสียงสวดดังต่อเนื่องจากในวัดออกมาข้างนอก เราสองคน …
คนเรา ทำไมบางคนเกิดมารวยเพรียบพร้อม บางคนเกิดมาแบบไม่มีอะไร แม้แต่ที่ซุกหัวนอน? วันนี้ Akash หนุ่มนักศึกษาหน้าตาจิ้มลิ้ม ??♀️พาเราเข้าไปยังอีกโลก โลกที่ต่างกะห้องนอน St. Regis suite ราวกับฟ้ากับดิน อย่างที่สัญญาไว้ highlight ของ Mumbai สำหรับเราก้อคือที่นี่ “สลัมดาราวี”… พอพูดถึงสลัมก้อไม่ต้องมีคำอธิบายมาก แต่สลัมที่นี่ ไม่เหมือนสลัมที่อื่นตรงที่ มันไม่ใช่แค่ชุมชุนแออัดที่คนพักอาศัยอยู่รวมกันเป็นจำนวนมากในพื้นที่แคบๆ แต่มันเป็นยังเป็นที่ทำงาน ทำมาหากิน ที่เรียนของคนในนั้นอีกด้วย คนในนี้ …